Problemy ze słuchem wymieniane są coraz częściej wśród chorób cywilizacyjnych. Im starsze mamy społeczeństwo, tym częściej występują przypadki niedosłuchu. Audiometria tonalna, nazywana także badaniem PTA, to jedno z najbardziej podstawowych oraz najczęściej wykonywanych badań słuchu. Celem badania audiometrycznego jest określenie zakresu słyszenia pacjenta, czyli wskazanie najcichszego dźwięku, jaki jesteśmy w stanie usłyszeć. Badanie przeprowadzane jest zarówno na dźwiękach wysokich, jak i niskich, ponieważ zależnie od tonacji, mogą występować istotne różnice w słyszeniu.
Audiometria tonalna – na czym polega?
Audiometria jest nieskomplikowanym badaniem słuchu. Jej celem jest ocena progu słyszenia tonów z zakresu mowy ludzkiej. Badanie przeprowadzane jest w wyciszonej kabinie. Dzięki audiometrii możemy określić rodzaj oraz głębokość upośledzenia słuchu – badanie określa stopień ubytku w zależności od tego jaka jest częstotliwość dźwięku, pozwala ustalić, z jakim rodzajem niedosłuchu mamy do czynienia, a także gdzie zlokalizowana jest jego przyczyna. Może być to: ucho wewnętrzne, środkowe lub dalsze odcinki drogi słuchowej.
Ubytki słuchu dzielimy na:
Ubytki lekkie – chorzy mają trudności z rozumieniem mowy w hałasie (30-40 dB) oraz nie słyszą cichych dźwięków.
Ubytki średnie – chorzy mają wyraźne problemy z rozumieniem mowy w hałasie (40-60 dB), a także nie słyszą cichych oraz średnio głośnych dźwięków.
Ubytki głębokie – chorzy słyszą tylko niektóre bardzo głośne dźwięki, a rozmowy w większym gronie wymagają znacznego wysiłku.
Resztki słuchowe – dźwięki słyszalne są jedynie na poziomie 100-120 dB.
Głuchotę – charakteryzuje się brakiem reakcji na dźwięk.
Audiometria tonalna – wskazania do badania
Wśród najczęściej występujących wskazań do badania wyróżniamy:
- Guza mózgu
- Uraz szyi lub głowy
- Podejrzenie niedosłuchu przewodzeniowego lub odbiorczego
- Zapalenia opon mózgowych oraz mózgowo-rdzeniowych
- Różne choroby naczyń mózgowych
- Stwardnienie rozsiane
Audiometria tonalna – jak przebiega badanie?
Badanie odbywa się w wyciszonej kabinie. Jest ono nieinwazyjne oraz w pełni bezpieczne. Podczas badania wykorzystywany jest tzw. audiometr, czyli urządzenie, które wytwarza dźwięki o zróżnicowanej częstotliwości oraz z zróżnicowanym natężeniu. Całe badanie polega na tym, że w momencie kiedy usłyszymy w słuchawkach dowolny dźwięk, wciskamy guzik. Za każdym razem po jego wciśnięciu, osoba badająca zmniejszy głośność tonu w słuchawkach. Czynność będzie powtarzana do momentu, kiedy przestaniemy słyszeć dźwięki, czyli przestaniemy wciskać guzik.
Wynik badania przedstawiany jest w postaci krzywych, tzw. audiogramów. Dzięki nim możemy nie tylko stwierdzić, z jakim schorzeniem narządu słuchu mamy do czynienia, ale i jaki jest stopień upośledzenia tego zmysłu.
Badanie może być wykonane u każdego, kto zmaga się z niedosłuchem lub jest narażony na czynniki uszkadzające narząd słuchu podczas pracy. Badania wykonywane są u dorosłych oraz dzieci powyżej 6 r.ż.
Wynik badania słuchu oraz interpretacja wyniku
Po zakończeniu badania otrzymujemy audiogram. Kształt oraz położenie krzywych zależy od rodzaju niedosłuchu. Badania interpretujemy następująco:
- Obie krzywe położone są blisko siebie, w zakresie prawidłowego progu słuchowego – wówczas ze słuchem nie dzieje się nic złego, a kości przewodzą dźwięki tak samo dobrze, jak cały tor powietrzny, czyli ucho zewnętrzne i środkowe.
- Krzywa kostna leży prawidłowo, a próg słyszenia przez powietrze jest dużo wyższy – w takim przypadku możemy z dużym prawdopodobieństwem podejrzewać choroby ucha środkowego oraz zewnętrznego, np. otosklerozę lub wysiękowe zapalenie ucha środkowego, czyli tzw. niedosłuch przewodzeniowy.
- Obie krzywe położone są blisko siebie, jednak mają wysoki próg słyszenia – w takiej sytuacji problem tkwi w uchu wewnętrznym lub znacznie głębiej (w mózgu). Wówczas mówimy o problemach z niedosłuchem odbiorczym.
Na podstawie badań określana jest metoda leczenia chorego. Dla każdego schorzenia dobierana jest ona indywidualnie, jednak często polega na dobraniu odpowiednich aparatów słuchowych.