Opracowane na podstawie: „Leczenie szumów usznych oparte na modelu neurofizjologicznym”
Paweł J. Jastreboff & Margaret M. Jastreboff
University of Maryland School of Medicine
Tinnitus & Hyperacusis Center
Czym są szumy uszne?
Szumy uszne (tinnitus) są to różnego rodzaju dźwięki, które nie pochodzą z otoczenia zewnętrznego i są słyszalne jedynie przez osobę, która ich doświadcza. Termin ten dla osób, u których nigdy nie występowały szumy uszne lub nigdy nie słyszały o takiej przypadłości, może brzmieć irracjonalnie lub niedorzecznie. Jednak problem ten jest istotnym utrudnieniem w codziennym życiu, a nawet uniemożliwia prawidłowe funkcjonowanie. Szumy uszne są opisywane przez pacjentów w różny sposób. Najczęściej mówi się o brzęczeniu, dzwonieniu, gwizdaniu czy świszczeniu, ale są też przypadki, kiedy odbierane dźwięki zmieniają się lub nakładają się na siebie, np. stały szum o niższej częstotliwości (porównywany do wody lecącej z kranu) i dodatkowo dźwięki wysokotonowe – takie jak wspomniane dzwonienie czy gwizdanie. Odczuwane mogą być w jednym uchu, w obydwu uszach lub w środku głowy. Ich nasilenie może się zmieniać w ciągu doby – zazwyczaj najsilniej są odczuwane wieczorem i w nocy, kiedy przebywamy w ciszy. Mogą występować w różnym stopniu nasilenia – od przypadków łagodnych, kiedy szumy uszne nie wpływają na codzienne funkcjonowanie, aż do sytuacji, kiedy są tak uciążliwe, że powodują frustrację, gniew, wycofanie, stany lękowe, a nawet depresję.
